- селроҳа
- [سيل راهه]ҷараёнгоҳи сел, роҳе, ки сел ҷорӣ гашта хокро шуста бурдааст
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
обканда — [آبکنده] замине, ки об онро канда чуқур кардааст, ҷои оббурда, селроҳа; мағок, ҷарӣ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
обраҳа — [آبرهه] роҳи об, маҷрои об, гузаргоҳи об, роҳи селрав, селроҳа … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
оғар — [آگر] кит. селроҳаи хушкида, ки баъд аз гузаштани сел ҷо ҷо оби кӯлмак боқӣ мондааст … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
селобканд — [سيلاب کند] ниг. селроҳа … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
сой — I [ساي] асоси замони ҳозира аз соидан, судан II [ساي] гуфт 1. наҳр, ҷуи калон, ҷӯйбор 2. маҷро, селроҳа, ҷарӣ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
фарғар — [فرغر] 1. селроҳа ё ҷӯе, ки оби он дар як ҷо каме ҷамъ шудааст 2. ҷӯи майда, ки аз дарё ҷудо мешавад … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
фаркан — [فرکن] кит 1. селроҳае, ки дар он оби сел ҷамъ шуда бошад, гузари об, ҷӯи об; селоб 2. он чи бо гузашти замон фартут шуда фурӯ рехта бошад, хароб, вайрон … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ